وبلاگ سمیرم

وبلاگ سمیرم

شهرستان سمیرم
وبلاگ سمیرم

وبلاگ سمیرم

شهرستان سمیرم

آش کارده سمیرم

گیاه کاردین

گیاه کاردین (به انگلیسی: Biarum bovei) یکی از گیاهان بومی منطقهٔ جنوب غرب زاگرس تا فلات فلسطین و از خانوادهٔ گل شیپوریان است در منطقهٔ بختیاری، دونوع از این گیاه می‌روید، که به نام‌های کاردین و کُهلیٍر (KOHLIYER)شناخته می‌شوند و به هردو علف خرس نیز گفته می‌شود، در استان فارس به آن کارده، در جنوب خوزستان به آن حُره و در زبان عبری به آن اُخیلوف کتن (به عبری:אחילוף קטן) گفته می‌شود. این گیاه به صورت خام برای انسان قابل مصرف نمی‌باشد.


روش پخت کاردین و حُره

طرز تهیهٔ این آش در خوزستان و سرزمین‌های بختیاری بسیار شبیه به هم بوده، بدین صورت است که سبزی کاردین، برنج گرده (برنج آش) و جوی نیم کوب (یا گندم) همراه با مقداری آب که مواد را کامل بپوشاند، حرارت داده می‌شوند. سنجش حرارت کافی با فروکردن انگشت در مواد انجام می‌گیرد و زمانی که دیگر نتوان انگشت را درون مواد نگه داشت حرارت دهی متوقف می‌شود. پس از اینکه ولرم شد (مانند ماست زنی) به آن مخمر ویژهٔ آش (مخمر آبجو) یا مایه خمیر اضافه می‌کنند و در ظرف را بسته در پارچه می‌پیچند تا گرمای آن حفظ شود و یک روز در این حالت باقی بماند. روز بعد مقداری از مایه را به عنوان مخمر برای دفعات بعد برداشته به بقیه مقداری سیر و نمک و آب اضافه می‌کنند و می‌جوشانند، پس از خدود یک ساعت، آش حاضر است.


روش پخت کارده

طرز تهیه این آش در شهرستان اقلید به این صورت است که نخست، کاردین را همراه با آرد گندم می‌کوبند، سپس با اضافه کردن آبغوره یا دوغ به مدت یک روز در محیطی گرم نگه داری می‌کنند. سپس مواد را روی حرارت گذاشته می‌پزند، در این مرحله می‌توان گوشت نیز اضافه کرد که پس از پخت باید به صورت رشته رشته به مخلوط غذا اضافه شود پس از پخته شدن سبزی‌ها به آن برنج اضافه می‌کنند و به مدت یک ساعت می‌پزند و در انتها پیاز سرخ شده را به آن اضافه می‌کنند.


آش کارده  سمیرم

گیاه کارده به فراوان در کوه های سمیرم یافت می شود. و آش کارده سمیرم نیز از غذاهای سنتی این شهر محسوب می شود.

طبیعت سمیرم

طبیعت سمیرم اصفهان

منطقه ی چالشنی

میهن نور سمیرم

سایت شرکت میهن نور آریا سمیرم

میهن نور اصفهان ترمینال سمیرم

میهن نور سمیرم

خرید بلیط سمیرم اصفهان




طبیعت پاییزی چالقفا

بدون شک یکی از زیباترین زیستگاه های شهرستان سمیرم در غرب این شهرستان و در منطقه ای به نام چالقفا واقع شده. منطقه ای پوشیده از درختان سرو کوهی یا به نام محلی وُل که زیستگاه جانوران زیادی از جمله خرس قهوه ای است. چالقفا برخلاف مناطق دیگر طبیعت پاییزی بسیار زیبایی دارد.

مشاهده ی ادامه ی عکس ها

در امتداد زیبایی دامنه ی زاگرس (پشمکان)

پَشمکان نام منطقه ای است در فاصله ی ۵ کیلومتری غرب شهر سمیرم که دارای چشم انداز بسیار زیبایی از طبیعت کوهستانی ست.
عکس های بیشتر در سایت بهرز

سفر به دامنه های زاگرس

اگر اهل گردش در طبیعت کوهستان هستید دامنه های زاگرس بهترین انتخاب برای درک زیبایی های کوهستان است. منطقه ای موسوم به گورو و چالقفا در غرب شهرستان سمیرم
با گذر از شهر ونک از توابع شهرستان سمیرم به منطقه ای می رسیم که طبیعت بکر بهاری در دامنه ی زاگرس طنین انداز می شود. منطقه ای حفاظت شده که متاسفانه نمی توان از  واژه ی “دست نخورده” استفاده نمود چرا که به دلیل حضور بی موعد عشایر و رواج کشاورزی بومی ها و همچنین شکار حیوانات و کم آبی سال به سال از زیبایی منطقه کاسته می شود. اما با این وجود هنوز هم زیبایی های منحصر به فردی دارد.
 مشاهده ی عکس های بیشتر

برف

گرته ی روشنی مرده ی برفی همه کارش آشوب
برسرشیشه ی هر پنجره بگرفته قرار
«وازنا» پیدا نیست،
من دلم سخت گرفته ست ازاین
میهمانخانه ی، مهمان کش روزش تاریک،
که به جان هم نشناخته انداخته ست،
چند تن خواب آلود !
چند تن ناهموار !
چند تن نا هشیار !

اوسا که بچه بیدیم

اوسا که بچه بیدیم نون ور می داشتیم با کره قاضی کونیم

به جا ماشی اوروسی پر خاک می کردیم تا بریم بازی کونیم



« اوسا که بچه بیدیم » عنوان شعری است که در سال ۱۳۷۳ توسط بهروز اسدی سروده شده که حال و هوای آن روزگاران سمیرم را به زبان شعر بیان می کند.

متن کامل شعر

تصاویر آبشار سمیرم در زمستان

تصاویر آبشار سمیرم در زمستان




برای دیدن تمام تصاویر اینجا کلیک کنید.